Weekend w Suwałkach – odkrywamy nieznane

Spędzając weekend w Suwałkach, możecie wyjechać z nich na chwilę i poznać okolicę. Suwalszczyzna kryje bowiem wiele tajemnic i pięknych miejsc, które warto odwiedzić. Postaramy się w tym tekście przybliżyć Wam kilka z tych, które ostatnio poznaliśmy.

Suwałki

Stolica Suwalszczyzny – polski biegun zimna – ma wiele atrakcji do zaoferowania. Poniżej znajdziecie kilka, czasami może niezbyt oczywistych, które chcielibyśmy Wam polecić.

Murale

Wizytę w stolicy Suwalszczyzny zaczniemy w dość niecodzienny sposób, bo od oglądania pięknych murali. Większość z nich znajduje się blisko siebie i w dość niedługim czasie można wszystkie je zobaczyć. A są tam np.:

• Reksio – bohater jednej z najpopularniejszych kiedyś bajek dla dzieci
• Marian Piekarski – upamiętnienie bohaterskiego harcerza walczącego w szeregach AK
• Biblioteka ze smakiem – ciekawe propagowanie czytelnictwa
• Pogodne Suwałki – promocja miasta
• Leśne Stwory – znaleźliśmy się w zaczarowanym lesie
• Rodzina Piłsudskich – Aleksandra i Józef Piłsudscy na ścianie
• Suwałki Blues Festiwal – promocja jednej z większych imprez miejskich

Suwałki – mural Leśne Stwory

Suwałki – mural Pogodne Suwałki

Suwałki – mural Reksio

Suwałki – mural Rodzina Piłsudskich

Suwałki – mural Marian Piekarski

Suwałki – mural Biblioteka ze smakiem

Suwałki – mural Suwałki Blues Festival

Cmentarze

Kolejną atrakcją, choć właściwie ciekawostką, na którą chcielibyśmy zwrócić Waszą uwagę, jest kompleks… cmentarzy. Musicie bowiem wiedzieć, że Suwałki były jednym z najbardziej multikulturowych miejsc w Polsce. Dlatego praktycznie w jednym miejscu znajdziecie nekropolie aż siedmiu różnych wyznań. Robi to naprawdę niesamowite wrażenie. My lubimy spacery po nekropoliach, bo poza ciszą i spokojem z nich płynących można też podziwiać artyzm rzeźbiarzy. Czy też czytać ciekawie brzmiące epitafia, opisujące życie czasami całkiem nietuzinkowych postaci.

Najstarszy z nich to cmentarz rzymsko-katolicki, który został założony na przełomie XVIII i XIX wieku. Później powstawały w kolejności: ewangelicki (podzielony pomiędzy luteranów i kalwinów), prawosławny, żydowski (Niemcy podczas II wojny światowej zniszczyli macewy, które teraz są wmurowane w ścianę płaczu), mahometański i muzułmański (dzisiaj nie zostały już na nim żadne płyty nagrobne).

Gdy oglądamy nagrobki i mogiły, możemy zrozumieć, że wszelkie materialne pogonie, waśnie na tle rasowym czy narodowościowym tak naprawdę nie mają sensu. W końcu spoczniemy wszyscy w tej samej ziemi, zupełnie jak: Tatarzy z rosyjskiego garnizonu, Sybiracy, Żydzi z Suwałk czy młody 22-letni chłopak, który zginął podczas zamachu na World Trade Center 11 września 2001 r.

Suwałki – kaplica prawosławna

Suwałki – płyta nagrobna na cmentarzu

Suwałki – pomnik Sybiraków na cmentarzu

Suwałki – nagrobek ofiary zamachów na WTC

Suwałki – cmentarz ewangelicki

Suwałki – kaplica ewangelicka

Suwałki – krzyż prawosławny

Suwałki – nagrobek na cmentarzu

Suwałki – wejście na cmentarz żydowski

Suwałki – Cmentarz 7 wyznań

Maria Konopnicka – muzeum

No dobrze, zostawmy już zmarłych, niech spoczywają w spokoju, a my zabieramy Was do krainy bajek i fantazji. W tym celu poszliśmy na Plac Marii Konopnickiej, najwybitniejszej poetki okresu realizmu. Kobieta ta, o czym pewnie wielu z Was nie wie, była również niezłą skandalistką. Kochanków zmieniała jak rękawiczki i nie poprzestawała na jednej płci. Szokowała swoimi wypowiedziami na łamach pisma „Świt”, w którym pracowała. A jeden z jej adoratorów popełnił nawet samobójstwo, gdy odrzuciła jego zaloty.

Czemu o niej tu wspominamy? Maria Konopnicka urodziła się bowiem w Suwałkach i spędziła tam swoje wczesne dzieciństwo. Dziś spacerując ulicami tego miasta, można przejść się szlakiem turystycznym „Krasnoludki są na świecie”. Bo przecież cytując za poetką:

„Czy to bajka, czy nie bajka,
Myślcie sobie, jak tam chcecie,
A ja przecież Wam powiadam:
Krasnoludki są na świecie”.

Spędzając weekend w Suwałkach, nie mogliśmy ominąć również muzeum poświęconego Marii Konopnickiej. Mieści się ono przy ulicy T. Kościuszki 31, a cena biletu to tylko 5 złotych.

Suwałki – pomnik M. Konopnickiej

Suwałki – krasnale w parku

Suwałki – tablica informacyjna

Suwałki – wejscie do Muzeum M. Konopnickiej

Suwałki – portret matki M. Konopnickiej

Suwałki – ekspozycja w Muzeum M. Konopnickiej

Suwałki – stylizacja pokoju M. Konopnickiej

Suwałki – część ekspozycji w Muzeum M. Konopnickiej

Suwałki – kartki z pamiętnika

Suwałki – tron króla krasnoludków

Sejny

Odwiedzając te rejony, nie chcieliśmy jednak zamykać się wyłącznie do stolicy regionu. Wybraliśmy się więc do niewielkiej miejscowości, która swego czasu miała bardzo duże znaczenie.

Sejny zostały założone w XVI wieku i prawie od samego początku były w posiadaniu dominikanów. To oni w pierwszych latach bytności na tych terenach wybudowali imponującą Bazylikę Przemienienia Pańskiego, a następnie klasztor przypominający twierdzę. Dbali też o rozwój tych ziem, a nie było to łatwe, bo zasiedlali je przedstawiciele wielu narodowości.

Tuż przy kościele na sporym placu, służącym również za parking, poustawiane są rzeźby. Wykonano je kilka lat temu w drewnie. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie sposób w jaki to zrobiono. Międzynarodowi artyści zjechali do Sejn i za pomocą pił mechanicznych wyrzeźbili postaci ludzkie i anielskie.

Idąc dalej w kierunku centrum miasta, doszliśmy do zaniedbanego parku, w którym spotkaliśmy dwóch starszych panów. Opowiedzieli nam o historii tego miejsca. Zaczęli od będącej dzisiaj w ruinie fontanny, która jeszcze kilka lat temu budziła podziw. Jeden z jegomościów pochwalił się tym, że wpuścił nawet do niej rybki, które potem zachwycały mieszkańców. Drugi przypomniał, że kiedyś w tym miejscu stało jeszcze 21 zabytkowych straganów, w których prowadzono handel (niestety zostały one już rozebrane). Usłyszeliśmy również od nich historię dużego drewnianego budynku sądu, który znajdował się przy Bazylice, a który podczas II wojny światowej przez przypadek podpalili Niemcy. Doprowadziło to do pożaru dużej części miasta.

Sejny – Bazylika Przemienienia Pańskiego

Sejny – Bazylika Przemienienia Pańskiego – nawa główna

Sejny – Bazylika Przemienienia Pańskiego ołtarz boczny

Sejny – pomnik przed kościołem

Sejny – jedna z figur drewnianych

Sejny – krzyż przed Bazyliką

Sejny – nieczynna fontanna

Sejny – widok na Bazylikę

Kawałek dalej na głównym placu miasta spotkaliśmy starsze panie. Te z kolei wskazały puste miejsce na jego środku. Kiedyś stał na nim duży pomnik Braterstwa Broni i Matki Polki. Niestety z powodów politycznych został usunięty.

Nas jednak interesowały budynki znajdujące się trochę dalej. Pierwszym z nich była dawna szkoła hebrajska, w której znajduje się dzisiaj ośrodek kultury „Pogranicze”. Kawałek za nią mieszczą się dwie stare synagogi. Jedną z nich można zwiedzać. My niestety spóźniliśmy się 15 minut i pozostało nam ucałowanie klamki.

Nie udało nam się również odwiedzić Muzeum Ziemi Sejneńskiej, gromadzącego bogate zbiory zebrane przez dominikanów oraz pochodzące z dawnej siedziby biskupstwa w Sejnach. Oprócz nich można oglądać tam również kolekcję numizmatów, polskiej wojskowości oraz zbiory archeologiczne regionu suwalskiego.

Sejny – Synagoga Biała

Sejny – plac i miejsce po pomniku Braterstwa Broni

Sejny – Urząd Miasta

Sejny – wejście do Muzeum Ziemi Sejneńskiej

Sejny – kościół Matki Boskiej Częstochowskiej

Sejny – Żyd wieczny tułacz

Trójstyk granic

Na weekend w Suwałkach mieliśmy zaplanowane jeszcze odwiedzenie miejsca, w którym zbiegają się trzy granice państwowe – polska, litewska i rosyjska. Przebiega przez nie również Wschodni Szlak Rowerowy Green Velo.

W tym celu musieliśmy udać się do Wisztyńca, gdzie zostawiliśmy samochód, a następnie pomaszerowaliśmy kilkaset metrów, aby stanąć przed dużym słupem granicznym. Informacja widniejąca obok mówiła, że można fotografować wyłącznie w dwóch kierunkach (polskim i litewskim). Rosja nie wyraża zgody na robienie zdjęć swojego terytorium. Nikt tymi zakazami jednak się nie przejmował, więc i my nie zamierzaliśmy. Dlatego też możecie podziwiać nasze zdjęcie przy monumencie granicznym.

Trójstyk granic – ciekawa piramida

Trójstyk granic – tablica szlak Green Velo

Trójstyk granic – pełny skład Przekraczając Granice na styku granic

Trójstyk granic – dawny słup graniczny i tablica informacyjna

Trójstyk granic – ozdobny słup graniczny

Stańczyki

Z trójstyku granic już bardzo blisko do kolejnej atrakcji, którą zaplanowaliśmy na weekend w Suwałkach. Mosty w Stańczykach, bo to one nią były, zostały wybudowane w stylu przypominającym rzymskie akwedukty. A skoro tak, to nie mogliśmy ich pominąć na swojej drodze, tym bardziej że dzień wcześniej na I Wigierskim Festiwalu Podróżniczym opowiadaliśmy o naszej tegorocznej podróży do Włoch.

Pierwszy z gigantycznych (najwyższych w Polsce) wiaduktów wybudowano przed I wojną światową, drugi już w okresie międzywojennym. Nad niewielką rzeczką Błędzianką na wysokości ponad 30 m przerzucono tory kolejowe. Dziś już po nich nie zostały ślady, ale na początku XX wieku były jednym z ważniejszych szlaków kolejowych. To właśnie tamtędy przewożono m.in. materiały do budowy głównej kwatery Adolfa Hitlera – Wilczy Szaniec (już niedługo znajdziecie i o niej tekst).

Budowla robi naprawdę niesamowite wrażenie, szczególnie podziwiana z dołu. Choć osoby z lękiem wysokości nie powinny raczej podchodzić do jej górnej krawędzi. Tym odważnym natura podsuwa przepiękne widoki.

Stańczyki – wiadukty kolejowe

Stańczyki – wysokość ponad 30 m

Stańczyki – widok na las z wiaduktu

Stańczyki – schody na wiadukt

Stańczyki – rzeka Błędzianka

Stańczyki – od dołu wiadukty robią duże wrażenie

Stańczyki – betonowe przęsło wiaduktu

Stańczyki – widok pod wiaduktem

Stańczyki – mosty w kształcie akweduktów rzymskich

Stańczyki – sielskie widoki spod mostów

Stańczyki – Suwalszczyzna jest piękna

Stańczyki – zakochaliśmy się w Suwalszczyźnie

Weekend w Suwałkach uważamy za bardzo udany. Jego początek opisaliśmy w tekście Okolice Suwałk – Wigierski Park Narodowy. W naszych głowach zrodziły się już plany, aby przybliżyć Wam inne atrakcje tego regionu. Wybierzcie się z nami nad Kanał Augustowski.