Kategoria: Podróże po świecie

Pora na zakończenie mojej „pamiętnej” marokańskiej historii. Choć czasami brzmi jak skrócony scenariusz filmu, to jednak dla mnie była prawdziwym horrorem. Utrata pamięci dała mi to, że dzięki niej dowiedziałem się ilu wspaniałych ludzi jest moimi przyjaciółmi i znajomymi. Ale żeby nie przeciągać przechodzę do relacji.

W poprzednim tekście przybliżyłem Wam pierwsze chwile, które pozostały w mojej pamięci, po utracie czterdziestu trzech lat życia. Dowiedzieliście się też, jak przywitał mnie Agadir. W tym artykule dalszy ciąg mojej marokańskiej historii. Czy wszystko potoczyło się już dobrze? Czy odnalazłem zagubioną pamięć? Jak wróciłem do kraju? Na niektóre z tych pytań znajdziecie tu odpowiedź.

Wielu z nas często myśli o tym, że chciałoby zapomnieć o jakiś chwilach, zdarzeniach czy traumach. Ja pewnie też wiele razy tak myślałem. Do czasu aż… wyjechałem do Maroko i wybrałem się w góry Atlas. Tam w wyniku wypadku lub napaści straciłem pamięć. Tak, tak nie pamiętałem całego swojego życia. Wszystkiego aż do momentu opuszczenia szpitala w Marakeszu.